του Δασολόγου – Περιβαλλοντολόγου, Βαγγέλη Χατζηνίκου
Πριν προλάβουμε να ηρεμίσουμε, έκανε την επανεμφάνισή του ένα νέο σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης που αφορά και πάλι τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας. Αυτή τη φορά πραγματεύεται τα οριζόντια μέτρα και απαγορεύσεις που θα πρέπει να ισχύουν σε όλες τις Ζ.Ε.Π. Η εν λόγω υπουργική απόφαση αποτελεί φυσικά Ελληνική εφεύρεση και προσπαθεί να καλύψει την αδυναμία της Διοίκησης, εδώ και πολλά χρόνια, στην επιβολή ενός συνεκτικού νομικού πλαισίου (όπως επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή), το οποίο θα προσδιορίζει σε κάθε ειδική περίπτωση τα μέτρα, τους περιορισμούς και τη λειτουργία της κάθε Ζ.Ε.Π. ανάλογα με τους αντικειμενικούς σκοπούς ίδρυσής της. Έτσι, αφού είμαστε ανίκανοι να εφαρμόσουμε διαχειριστικά μέτρα και κανονισμούς λειτουργίας για την κάθε Ζ.Ε.Π. χωριστά, για να τελειώνουμε, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των κουτόφραγκων, προχωράμε στην υπογραφή μιας γενικής υπουργικής απόφασης, η οποία λειτουργώντας ως μπλέντερ θα λύσει τα προβλήματα προστασίας των οικοτόπων των προστατευόμενων ειδών. Το περιεχόμενο αυτής της απόφασης συντάχθηκε αρχικά από την Ορνιθολογική Εταιρία (με το αζημίωτο βέβαια) στα πλαίσια του προγράμματος που της ανέθεσε το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. με σκοπό τον προσδιορισμό των οχλουσών δραστηριοτήτων εντός των Ζ.Ε.Π. Το κείμενο της Ορνιθολογικής Εταιρίας το πήραν οι φωτισμένοι νομική και ειδικοί σύμβουλοι του Υ.Π.Ε.Κ.Α. και το μεταμόρφωσαν σε σχέδιο υπουργικής απόφασης. Ξεπερνάμε το γεγονός ότι μοιάζει περισσότερο με ποιητικά στιχάκια παρά με νόμο, θα προσπαθήσουμε να δούμε την ουσία.
τα χαρακτηριστικά της ΚΥΑ
Πρόκειται λοιπόν για μία Υπουργική Απόφαση που εμφανίζει τρία βασικά χαρακτηριστικά:
α) για κάθε έργο και δραστηριότητα εντός των Ζ.Ε.Π. μεγάλο ή μικρό (από γέφυρα μέχρι φούρνο) προβλέπει τη σύνταξη και έγκριση ειδικής ορνιθολογικής μελέτης. Σε αυτό το σημείο δεν χρειάζεται να πω περισσότερα και ο πλέον αφελής καταλαβαίνει ότι θα αρχίσει ένας χορός πλουτισμού ορισμένων μελετητών, καθώς και ορισμένων «ελεγκτών» κατά τη φάση υλοποίησης και έγκρισης των ορνιθολογικών μελετών, χωρίς να αλλάζει τίποτα μα τίποτα προς το καλύτερο για το φυσικό περιβάλλον, γιατί άμα ο μελετητής τσεπώσει μερικές χιλιάδες ευρώ θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να φαίνεται το έργο συμβατό με την προστασία του οικοτόπου ενός των Ζ.Ε.Π. Ποιος άλλωστε από τους άσχετους αρμόδιους υπαλλήλους θα έχει την ικανότητα να αξιολογήσει την ορθότητα των στοιχείων της ορνιθολογικής μελέτης; Η απάντηση είναι απλή: κανένας μα κανένας.
β) δεύτερο χαρακτηριστικό της Κ.Υ.Α. των οριζοντίων μέτρων είναι οι εξουσιοδοτήσεις που δίνει για την έκδοση δεκαπέντε τουλάχιστον ακόμα υπουργικών αποφάσεων ή εφαρμοστικών εγκυκλίων, οι οποίες θα ρυθμίζουν λεπτομέρειες αυτής. Μόνο και μόνο εξ αυτού του λόγου έχει αποτύχει από τώρα στην εφαρμογή της, διότι εγώ σας υπογράφω ότι αυτές οι εφαρμοστικές πράξεις δεν πρόκειται να εκδοθούνε ποτέ και αν ποτέ αυτό γίνει, τότε θα έχει πραγματικά χαθεί η μπάλα, γιατί απλούστατα κανένας δεν μπορεί να τις παρακολουθήσει με αποτέλεσμα μέσα σε αυτή τη νεφελώδη κατάσταση που θα επικρατεί, ωφελημένοι θα είναι μόνο οι επιτήδειοι και χαμένος θα είναι ο κοσμάκης που θα τρέχει από τον Άννα στον Καϊάφα χωρίς να μπορεί να βγάλει άκρη.
γ) το τρίτο χαρακτηριστικό αυτής της Κ.Υ.Α., που μας αφορά άμεσα είναι οι περιορισμοί για τη θήρα εντός των Ζ.Ε.Π. που κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους. Συγκεκριμένα και πάλι εμφανίστηκαν οι γνωστές εμμονές σχετικά με τα υδρόβια, των οποίων η θήρα θα πρέπει εντός των Ζ.Ε.Π. να λήγει απαράκλητα στις 31 του Ιανουαρίου, η ασπρομετωπόχηνα να απαγορεύεται σε όλους τους υγροτόπους που είναι Ζ.Ε.Π. και χρησιμοποιεί ως ενδιαίτημά της η νανόχηνα, η πετροπέρδικα να απαγορευτεί για τρία χρόνια σε όλες τις Ζ.Ε.Π. και τέλος να απαγορευτεί το κυνήγι σε όλες τις Ζ.Ε.Π. που εξαπλώνονται σε περιοχές Ramsar. Τις παραπάνω ρυθμίσεις προσυπογράφει η Διεύθυνση Θήρας προσπαθώντας για άλλη μία φορά να γίνει βασιλικότερη του Βασιλέως.
Προτείνουν χωρίς να γνωρίζουν
Όπως καταλαβαίνετε, για άλλη μία φορά οι παραπάνω ρυθμίσεις έρχονται σε πλήρη αντίφαση με το πνεύμα της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ που γράφει καθαρά και ξάστερα στο άρθρο 4 § 4 ότι εφαρμόζονται περιορισμοί στις δραστηριότητες εφόσον αποδεικνύεται ότι αυτές επιδρούν σημαντικά στους αντικειμενικούς σκοπούς ίδρυσης της κάθε Ζώνης Προστασίας. Για όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη. Π.χ. η ίδια η Ορνιθολογική Εταιρία υποστηρίζει για τη νανόχηνα ότι σε όλα τα ενδιαιτήματά της απαγορεύεται το κυνήγι και κίνδυνο αποτελεί πλέον η λαθροθηρία, μήπως οι συντάκτες της Κ.Υ.Α. πιστεύουν ότι απαγορεύοντας την ασπρομετωπόχηνα σχεδόν σε όλη τη βόρεια Ελλάδα θα σταματήσουν τη λαθροθηρία στη νανόχηνα; Ή μήπως πιστεύουν ότι απαγορεύοντας το κυνήγι της πετροπέρδικας στη Ζ.Ε.Π. της Κερκίνης ή του κάμπου της Θεσσαλίας θα βοηθήσουν το είδος να ανακάμψει; Σε ό,τι αφορά την απαγόρευση της θήρας στις περιοχές Ramsar επίσης βρισκόμαστε μπροστά σε μία καινοτομία που μόνο άρρωστα μυαλά θα μπορούσαν να σκεφτούν, αφού η ίδια η συνθήκη Ramsar πουθενά δεν προβλέπει την απαγόρευση του κυνηγίου, αλλά αντίθετα κάνει μνεία για την ορθολογική εκμετάλλευσή των υδροβίων πτηνών.
Πιστεύουμε ότι για άλλη μία φορά οι κύριος Μωραΐτης, ο Υφυπουργός υπεύθυνος για τη θήρα, ο οποίος γνωρίζει και εφαρμόζει τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία λέει ότι η θηρευτική νομοθεσία στην Ελλάδα είναι πλήρως εναρμονισμένη με την Οδηγία 79/409/ΕΟΚ, θα δώσει και αυτή τη φορά τη λύση βάζοντας τέλος στην μπουρδολογία που οι γνωστοί κύκλοι επιχειρούν να μετουσιώσουν σε διοικητική πράξη.
