Φιλοζωία και ανθρωπιά

Περιεχόμενα τεύχους

Εντάξει, συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια …
Ο σκύλος μου ο Γουστάβος, ως κουτάβι υπήρξε ένα αδέσποτο κοπριτάκι μέχρι που ανταμωθήκαμε κι από τότε όχι μόνο απέκτησε όνομα και σπίτι, αλλά έχει γίνει και …πρίγκιπας των δυτικών προαστίων.

Τώρα τελευταία κάνει παρέα με μία σκυλίτσα στη γειτονιά, την Μπαμπαλού, πρώην κοπριτούλα κι αυτή που βρήκε καταφύγιο, περιποίηση και αφεντικό στο σπίτι της κυρίας Μαίρης, απέναντι από το δικό μου.
Ε, λοιπόν ο Γουστάβος και η Μπαμπαλού, παρότι στην αρχή δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά, είχα βάσιμες υποψίες ότι κάνουν …τρελά παιχνίδια.
Υποψίες που βγήκαν αληθινές…

Η Μπαμπαλού συνηθίζει να το σκάει από το σπίτι της, να διασχίζει το δρόμο και να τρυπώνει στον κήπο του Γουστάβου όποτε βρει μισάνοιχτη την εξώπορτα.
Εκείνο βράδυ, η αυλόπορτα έκλεισε και δεν προσέξαμε ότι η Μπαμπαλού είχε μείνει μέσα.
Το καταλάβαμε στις 5 τα ξημερώματα, όταν ξεσήκωσε τη γειτονιά με τα γαβγίσματά της.
Δεν περιγράφεται τι έπαθα όταν βγήκα στο μπαλκόνι να δω τι συμβαίνει και την αντίκρισα σφηνωμένη στα κάγκελα της αυλόπορτας.

Επιχείρησε, φαίνεται, να βγει και σφήνωσε!
Γάβγιζε σαν τρελή μέσα στην απελπισία της, ενώ ο Γουστάβος αν και σαστισμένος έδειχνε  χαρούμενος με το καινούριο (;) παιχνίδι.
Μέσα στη δική μου απελπισία, αλλά και των γειτόνων, αποφασίστηκε να καλέσουμε την Πυροσβεστική.
Πράγματι, η κινητοποίησή τους ήταν άμεση, αλλά αυτό που με εξέπληξε, είναι ότι οι πυροσβέστες μόλις είδαν με τι είχαν να κάνουν, επέλεξαν μία διαδικασία κοπιαστική και χρονοβόρα. Χρησιμοποίησαν λοστό, κι όχι αλυσοπρίονο.
«Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο παραπάνω αλλά είναι καλύτερα να ανοίξουμε τα κάγκελα έτσι, για να μην τρομάξει περισσότερο το ζώο» είπαν και με κινήσεις ακριβείας, απελευθέρωσαν λίγο αργότερα την Μπαμπαλού.
Δυσκολεύτηκαν λίγο και με τον Γουστάβο που τους έκανε χαρούλες (πολύ το χαίρεται το σκυλί μου να γίνεται σαματάς) και δεν τους άφηνε να κάνουν τη δουλειά τους …

Αναφέρω το περιστατικό, γιατί το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας είναι αφιερωμένο σε όλους τους φιλόζωους, είτε έχουν κατοικίδιο είτε δεν έχουν, όπως οι πυροσβέστες που απεγκλώβισαν με μεγάλη προσοχή και αγάπη την Μπαμπαλού…
Γιατί μέσα από τέτοιες καθημερινές ιστορίες, αποκαλύπτεται όχι η φιλοζωία αλλά η ανθρωπιά μας.

Ελίνα Ιατρίδου